Euskararen Donostia PatronatuaDonostiako Udala
Donostiako euskal idazleak
Liburuetako testuak
Liburuetako testuak

 

ORBAIBAR

Joxe Austin Arrieta

Gogoaneko ezpal sakabanatuak

 

1.- Neuk ere ikusi nuen

        umetan Harrotasun Beheitituaren Hilerriko

                                       Estatua Uhertuen so harritua.

        Baita han urrunean

                itsaso oroahaltsu orohedatuan barrena

                        hainbat arrasto irisatu argitan dizdizari ere,

                                         ezin esanezko izen sagaratu

                aurtemehin ondikotz

        gure burmuin soilduetara koroa jadanik jadetsezinezko petalo

                                                                irradatuak,

        murtxikatzean ere otoitz urikaldu urrikalgarri bihurkoi,

                                  barne-hustutako moluskoen maskor huts iduri

                                                 hondartza-bazterretan.

Goroldio nonahitarrez estalirik

        lizun usaina baitario baratze behinola naro

                orain zaharminduari, eta

        higatua da estatuen kare-harria, ozta-ozta dira

                        sudur eta hazpegi igargarri

                ninfa jolastien keinu irriskoiak

                eta apaburuen bazka dautza urmaelean

                        gaztain-oskol eta intxaur-hostro horituak

                asekuntza okaztagarriaren sunda

                                        hortz-hagindura ausiabartuan...

 

2.- Et-et-et: eten dezagun, baina, jardun hau.

                Ezagunegia baita horrek darakuskigun ezinbestetasuna:

                        ni-sortu,

                                gu-bizi,

                                        ni-hiltzen gara.

                                        ... ... ... ...

                                Nihil humanum alienum puto

                                (putas, putore, putavi, putatum):

                                        jesus-maria-eto jose

                                 iharrosten zitzaidan arima-hondoa

                                 latin aditz noble alabaina zizkolatsu

                                 iruditzen zitzaidanaren erroak ahoskatzean,

                                        Eliza Ama Santaren

                                         —benetakoaren hiperbole

                                                Hiperkatolikoaren—

                                                        altzoan netzalarik,

                                        artean gazteño, artean zimel...

 

        Alfer-solasik ez, othoi. Noan, hoa, goazen bestetara, bada

                                     —eta zer jorratua, eta setari non jarraitua.

Liburuaren orrialdera itzuli
Donostiako euskal idazleak Idazleak alfabetikoki Idazleen kronologia Liburuak alfabetikoki