Laburra geure bizitza, denboraren igaroan, laburra den bezala. Laburra, behin betiko une batek bizitza markatzen duen bezala. Hitzen iraunkortasuna laburra den bezala. Laburra, zoriona eta zoritxarra eskutik doazen bezala. Poema hauek iradokizunak besterik ez dira. Bakoitzak bere izate moduan, nahi duen eran interpreta edo uler ditzan. Baita esparru huts zehaztu-gabeetaz jabetzeko eta idei berezkoak eransteko.
Olerki baten jaiotzak
anitz guraso dauzka.
Etengabeko natura,
kalean jasotako hitza,
barruko adierazpen behar isilezina,
eta gehiago... Edo denak batera.
Olerki baten jaiotza,
gizakumeek izateko
derrigor dauzkaten
historiaren zuhaitz adarretan
zintzilik dauden
hamaika arazoekin
josita dator.
Olerki bat jaiotzeko,
badaude hainbat
modu-erak,
begiradak, irakurmenak,
formak ala nahasketak.
Olerki bat bukatzen denean,
aske uztea da bidea,
jasotako aberastasuna,
erditutako elikadura,
bizi epea asetzeko
nahikoak bai dira.