Euskaraz.net

Komisarioa: Jon Cazenave.

3X4=Orain. Musika, zinema eta literatura argazki liburuan erakusketak Gabriela Cendoya Bergareche Bildumako 12 argazki-liburu ditu abiapuntu, historikoak eta garaikideak, eta beste hainbeste artistari eskaini zaizkie, hiru diziplinetako bakoitzeko lau artistari, beren analisia eskaini eta begirada partekatu dezaten. Hurbilketa askotariko eta anitz bat egin da errealitate horretara, zinema, musika eta literatura argazkiekin eta liburuekin erlazionatuta.

Komisarioaren hitzetan, "argazki-liburua argazkiz osatutako liburu bat baino gehiago da, objektu artistiko bat da; irudiek izaera autonomoa galtzen dute, eta edukien sekuentzia batean egituratzen dira, asmo narratibo eta erritmo bisual bakarrarekin, beste formatu batean errepikatu ezin den sormenezko diskurtso bat eraikitzen duena".

Zaborra metafora bat da batzuetan. Baina ze metafora da kiratsa darion hau?

2020ko otsaila: zabortegi baten kolapsoak bi langile desagerrarazi ditu azpian. Esan patua izan dela. Esan zoria izan dela. Edo haien senide ttipi eta apala, zorte txarra. Ardura eta erantzukizuna maskaratzeko mozorroak ere izan daitezke, ordea, hondamendiari jarritako hitzok. Batzuentzat ezbeharra dena, istripua da beste batzuentzat.

2020ko martxoa: covida heldu da. Osasun arazo batek bazterrean laga duen irrati-esataria, Zaldibarko zabortegiaren luiziari hitzak ematen saiatuko da. Egia, egitatea, kontakizuna... Baina nola adierazi samina mundua pandemia baten menpe izoztu denean?

Hitz hoberik topatu ezean “hondamendia” deitu diogun horrek ataka larrian jarri ditu guztiak, halako gertaera lazgarri baten ondotik deus okerragorik etor ezin daitekeen ustean.

Pantailek hartu dute hitzaren tokia eta zaborrak gure bizien arrasto bihurtu dira. Langile bat hiltzen da beharrean. Astero.

2022ko otsaila. Zabor meta erraldoian aztarrika, bide-seinale modura erabiliko ditugun galdera ikurrak besterik ez ditugu topatu. Eta bizitzaren balizko zentzuaren gainetik, bizitza bera huts-hutsean maitatu behar dugula dioen intuizioa.

Denbora luzez itsaso zabalean galduta egon ostean, beraien tripulazioa berritzeko intentzioaz lur hartu dute piratoiek, pirata alaiak alegia. Herriz herri froga ezberdinen bitartez beraien kofradiara haur eta heldu alaienak eta jostagarrienak gehitzeko asmoarekin helduko dira. Horretarako hainbat froga gainditu beharko dute tripulazioaren parte nahi izan duten txiki zein helduek.

Barre zartadak, jolas kanoikadak eta sormen erasoez lagunduta piratoiek plaza hartuko dute, haur eta helduekin jolasaren abenturan bat eginez asperdura garaitzeko eta herriko bihotzak alaitzeko.

Informazio gehiago: Altzako Gau Beltza.

Erakusketa honetan, Arantza Sestayoren fantasia errealistako ilustrazioen unibertso bikaina bisitatuko dugu. Pintura prerrafaelistaren eta Art Nouveauren eraginak jaso dituen artista honen erakusketan zehar haurrentzako klasikoetan oinarritutako fantasiazko ilustrazioetatik –Edurnezuri edo Alizia bezalako pertsonaia ezagunekin– hasi eta A Song of Ice and Fire 2022ko egutegi ofizialerako ilustrazio zoragarrietaraino –Daenerys, Sansa edo Jon Snow pertsonaia karismadunekin– gozatu ahal izango dugu. Bidaian zehar bere unibertso gotikoa ere bisitatuko dugu, bere pertsonaia erromantiko, malenkoniatsu eta sentsualekin.

Arantza Sestayo Donostian jaio zen 1964an. Autodidakta, erretratuaren, zeramika-diseinuaren eta animazio-estudioetako fondoen ekoizpenaren bidetik hasi zuen garatzen bere ibilbide profesionala. Bere obraren erakusgarrietako batzuk hauek dira: Besos malditos, Vampiros edo Reinas de la ilustración española del siglo XXI (Norma Editorial), Rooie Oortjes Belgikan, LeewiART Txinan eta A Song of Ice and Fire (Harper Collins) 2022ko egutegia.

Hainbat sariren artean, Irudimenezko Errealismoan lehenengo saria eman zioten Seven Hearts obragatik, Art Renewal Center 2020an.

Astelehenetik ostiralera: 10:00-20:30. Larunbata, jaiegun eta urriaren 31n: 10:00- 14:00 / 16:30-20:00

Zaborra metafora bat da batzuetan. Baina ze metafora da kiratsa darion hau?

2020ko otsaila: zabortegi baten kolapsoak bi langile desagerrarazi ditu azpian. Esan patua izan dela. Esan zoria izan dela. Edo haien senide ttipi eta apala, zorte txarra. Ardura eta erantzukizuna maskaratzeko mozorroak ere izan daitezke, ordea, hondamendiari jarritako hitzok. Batzuentzat ezbeharra dena, istripua da beste batzuentzat.

2020ko martxoa: covida heldu da. Osasun arazo batek bazterrean laga duen irrati-esataria, Zaldibarko zabortegiaren luiziari hitzak ematen saiatuko da. Egia, egitatea, kontakizuna... Baina nola adierazi samina mundua pandemia baten menpe izoztu denean?

Hitz hoberik topatu ezean “hondamendia” deitu diogun horrek ataka larrian jarri ditu guztiak, halako gertaera lazgarri baten ondotik deus okerragorik etor ezin daitekeen ustean.

Pantailek hartu dute hitzaren tokia eta zaborrak gure bizien arrasto bihurtu dira. Langile bat hiltzen da beharrean. Astero.

2022ko otsaila. Zabor meta erraldoian aztarrika, bide-seinale modura erabiliko ditugun galdera ikurrak besterik ez ditugu topatu. Eta bizitzaren balizko zentzuaren gainetik, bizitza bera huts-hutsean maitatu behar dugula dioen intuizioa.

Alegrías riojanas (2022). Espainia. Velasco Broca. 28 min

Oftalmologo batek bere aitortza bat-batean etenda ikusten du, hartu duen apaizak urgentzia batengatik alde egiten duenean. Hala, absoluzioa geroratuta, bere kontsultara itzultzea erabakitzen du. Bidean, bere pentsamenduetan murgilduta, auto batek harrapatzen du zoritxarrez. Une horretatik aurrera, bere arima hilezkorra izaki groteskoez betetako Erdi Aroko itxurako purgatorio batera egotzia izango da.

+

Fumer fait tousser (2022). Frantzia. 80 min

Dupieux maite dugu. Eta ez bakarrik Rubber (2010), Le Daim (2019) edo Mandibules (2020) filmen zuzendaria delako; hori ere bai da, jakina. Eta ez bakarrik musikan Mr. Oizo izenez ezagun delako; nola ez ba. Eta ez bakarrik bere aita garajista zelako (wowww!!!). Ezta filmatzaile gisa hasi zelako ere Michel Gondryren ondoan –Be Kind Rewind (2008) egilea ez ezik Clooney-Nespressoren iragarkiena ere–, hargatik baizik. Maite dugu. Bera eta bere pelikuletako jendilaje zoriontsu guztia. Tabac Force izena hartu duten sasielenita setenteroen banda hau barne, eta guri ezpainetatik zigarrotxoa kentzeaz gain, planeta salbatu beharra izango da superbilau baten atzaparretatik. Quentin maite dugu, bai.

Erdi Aroan herritar guztiak itsaslabarretik gertu biltzen dira, sorginak izateaz akusatutako sei emakumeren exekuzioa ikusteko. Misoginiaren eta erlijio-argudio faltsuen artean, baliteke biktimak azkenean borrero bihurtzea.

Indarkeria ikusi zuen. Hala ere, ez zuen ezer egin.

1900. urtean, Mariek amaren esnearekin egindako opiltxoak saltzen ditu Bretainiako herri txiki bateko merkatuan. Errezetak izugarrizko arrakasta izan du, eta herritar guztiek dute opil horiekiko adikzioa. Egun batean Marie esnerik gabe geratzen da. Baina oraindik gehiagoren eske dabiltza nekazariak. Hala, gorriak ikusiko ditu haiengatik, agortezintzat duten baliabide preziatu hori kontsumitzen jarraitu ahal izateko.

Neska gazte eta bizi batek Londresko zoologikoko hiena bat konbentzitzen du bere lekua har dezan bere omenez ospatzen den afari eta ondorengo dantza batean. Bere planak burutzeko arte eta indarkeria ikaragarria behar dira​.

Oftalmologo batek bere aitortza bat-batean etenda ikusten du, hartu duen apaizak urgentzia batengatik alde egiten duenean. Hala, absoluzioa geroratuta, bere kontsultara itzultzea erabakitzen du. Bidean, bere pentsamenduetan murgilduta, auto batek harrapatzen du zoritxarrez. Une horretatik aurrera, bere arima hilezkorra izaki groteskoez betetako Erdi Aroko itxurako purgatorio batera egotzia izango da.

Film labur hau Victoria Eugenia Antzokiko nazioarteko film laburren bi maratoietan ere proiektatuko da (urriak 30 eta 31).

Exploitation film suitzar bat?! Bai. Hortik txokolatea, behitxoak, erlojuak… Ezkutuko dirutzak eta eskubaloiko jokalariekin ezkondutako erregeen alabak bertan babesten dira. Etxe bakoitzean fusil bat dago, denak erreserbistak direlako... Ez dirudi hain ezinezkoa denik, ezta? Gainera, Suitza Locarnoko Zinemaldiko herrialdea da. Eta anarkismoak zarata eta sumina izan zituen lekua (ikus ezazue Unruhe filma, 2022). Interesgarria… Heidiri ahuntz-gazta egiten duten beltzak gustatzen zaizkio. Heidik aitona begibakarra du, armatua, sindikalista. Heidik gazta manipulatuz mundua menderatu nahi duen diktadore gaiztoari egin beharko dio aurre. Heidi ninja moja batzuek entrenatzen dute. Heidik publikoaren saria irabazi zuen Bruselan. Heidik Absurda saioan parte hartu zuen Nantesen. Heidik, bai.

Lafcadio Hearn (1850-1904) greko-irlandarrak idatzitako beldurrezko lau istorioren moldaketa zinematografikoa. Hearn 1890ean iritsi zen Japoniara ingeleseko irakasle gisa. Bertan, atxikimendu handia sentitu zuen kultura japoniarrarekiko eta bertako ezaugarri nazionalekiko. Izan ere, bertakotu eta Yakumo Koizumi izena hartu zuen. Masaki Kobayashiren koloretako lehen filma izan zen; folklore japoniarra eta naturaz gaindikoa ospatu zituen hark, egungo beldurrezko zinemak ohituta gauzkan irudi esplizitu eta odoltsurik gabe. Bere xumetasunak eta edertasunak halo beldurgarri batez inguratzen dute filma. Hala, kultuzko pelikula bihurtu zen, eta ondorengo J-Horror filmetarako inspirazio-iturri.

Urrian zehar doako bisita gidatuak (sarrera barne) antolatu ditugu museoaren 120. urteurrena dela eta. Eman izena!

Ohiko egun bat zirudien Nazioarteko Estazio Espazialean, ontzian sistemetako batek huts egiten duen arte. Mar eta Petrov, eskarmentu handiko bi astronauta, konpontzen saiatzen ari dira, baina inoiz ikusi gabeko zerbaitek bortizki kolpatzen ditu. Orain, bizirik irautea, besterik ez da geratzen.

Oscar berandu dator. Inguruko etxe orratzetan akordioak egin eta kontratuak sinatzen dira. Hori da une honetan behar duzun azken gauza. Nondik datoz barraskilo madarikatu hauek?

Eguberri egunean, bi lankide beterano eguna elkarrekin pasatzeko elkartzen dira. Garai onak gogoratzearekin batera, haien artean desadostasun txiki batzuk sortzen hasten dira​.

XVIII. mendeko Britainia Handi basatian, emakume bakarti batek bere ziklo menstrualak arrotz baten interesa pizten duela ikusiko du.

Dupieux maite dugu. Eta ez bakarrik Rubber (2010), Le Daim (2019) edo Mandibules (2020) filmen zuzendaria delako; hori ere bai da, jakina. Eta ez bakarrik musikan Mr. Oizo izenez ezagun delako; nola ez ba. Eta ez bakarrik bere aita garajista zelako (wowww!!!). Ezta filmatzaile gisa hasi zelako ere Michel Gondryren ondoan –Be Kind Rewind (2008) egilea ez ezik Clooney-Nespressoren iragarkiena ere–, hargatik baizik. Maite dugu. Bera eta bere pelikuletako jendilaje zoriontsu guztia. Tabac Force izena hartu duten sasielenita setenteroen banda hau barne, eta guri ezpainetatik zigarrotxoa kentzeaz gain, planeta salbatu beharra izango da superbilau baten atzaparretatik. Quentin maite dugu, bai.

Ipar Mazedonian jaiotako zuzendaria. Australiako produkzioa. Elizako eslaviera zaharrean sustraiak dituen Hegoaldeko eslavieraz hitz egiten da. Ipar Mazedonian filmatua. Bucheonen (Hego Korea) eta Palm Springsen saritua. Sundancen goraipatua. Sitgesen txalotua. Besteak beste, Noomi Rapacek antzeztua, Islandian hazitako suediar aktoreak, Ridley Scottekin lan egindakoak. Organikoa. Oso organikoa. Atabikoa, oso atabikoa. Dokumental etnografikoaren ezaugarriekin. Elezaharrak (oso errealak) oinarritzat dituena, Serbia, Kosovo, Grezia eta Bulgaria mugakide dituzten mendietakoak. Sorgin bat. Itun bat. Neska bat (madarikatua, jakina), bere gain har dezakeena ez bakarrik arima, baizik eta bere biktimen gorputza bera… Maitasuna. Heriotza. Sexua. Bizitza.

Irailaren 15eko oharra:

Azken orduko arazoak direla medio, ikuskizuna urriaren 30era pasatu da, ordu eta toki berean

Denbora luzez itsaso zabalean galduta egon ostean, beraien tripulazioa berritzeko intentzioaz lur hartu dute piratoiek, pirata alaiak alegia. Herriz herri froga ezberdinen bitartez beraien kofradiara haur eta heldu alaienak eta jostagarrienak gehitzeko asmoarekin helduko dira. Horretarako hainbat froga gainditu beharko dute tripulazioaren parte nahi izan duten txiki zein helduek.

Barre zartadak, jolas kanoikadak eta sormen erasoez lagunduta piratoiek plaza hartuko dute, haur eta helduekin jolasaren abenturan bat eginez asperdura garaitzeko eta herriko bihotzak alaitzeko.

Informazio gehiago: Altzako Gau Beltza.

Alegrías riojanas (2022). Espainia. Velasco Broca. 28 min

Oftalmologo batek bere aitortza bat-batean etenda ikusten du, hartu duen apaizak urgentzia batengatik alde egiten duenean. Hala, absoluzioa geroratuta, bere kontsultara itzultzea erabakitzen du. Bidean, bere pentsamenduetan murgilduta, auto batek harrapatzen du zoritxarrez. Une horretatik aurrera, bere arima hilezkorra izaki groteskoez betetako Erdi Aroko itxurako purgatorio batera egotzia izango da.

+

Fumer fait tousser (2022). Frantzia. 80 min

Dupieux maite dugu. Eta ez bakarrik Rubber (2010), Le Daim (2019) edo Mandibules (2020) filmen zuzendaria delako; hori ere bai da, jakina. Eta ez bakarrik musikan Mr. Oizo izenez ezagun delako; nola ez ba. Eta ez bakarrik bere aita garajista zelako (wowww!!!). Ezta filmatzaile gisa hasi zelako ere Michel Gondryren ondoan –Be Kind Rewind (2008) egilea ez ezik Clooney-Nespressoren iragarkiena ere–, hargatik baizik. Maite dugu. Bera eta bere pelikuletako jendilaje zoriontsu guztia. Tabac Force izena hartu duten sasielenita setenteroen banda hau barne, eta guri ezpainetatik zigarrotxoa kentzeaz gain, planeta salbatu beharra izango da superbilau baten atzaparretatik. Quentin maite dugu, bai.

Erdi Aroan herritar guztiak itsaslabarretik gertu biltzen dira, sorginak izateaz akusatutako sei emakumeren exekuzioa ikusteko. Misoginiaren eta erlijio-argudio faltsuen artean, baliteke biktimak azkenean borrero bihurtzea.

Indarkeria ikusi zuen. Hala ere, ez zuen ezer egin.

1900. urtean, Mariek amaren esnearekin egindako opiltxoak saltzen ditu Bretainiako herri txiki bateko merkatuan. Errezetak izugarrizko arrakasta izan du, eta herritar guztiek dute opil horiekiko adikzioa. Egun batean Marie esnerik gabe geratzen da. Baina oraindik gehiagoren eske dabiltza nekazariak. Hala, gorriak ikusiko ditu haiengatik, agortezintzat duten baliabide preziatu hori kontsumitzen jarraitu ahal izateko.

Neska gazte eta bizi batek Londresko zoologikoko hiena bat konbentzitzen du bere lekua har dezan bere omenez ospatzen den afari eta ondorengo dantza batean. Bere planak burutzeko arte eta indarkeria ikaragarria behar dira​.

Oftalmologo batek bere aitortza bat-batean etenda ikusten du, hartu duen apaizak urgentzia batengatik alde egiten duenean. Hala, absoluzioa geroratuta, bere kontsultara itzultzea erabakitzen du. Bidean, bere pentsamenduetan murgilduta, auto batek harrapatzen du zoritxarrez. Une horretatik aurrera, bere arima hilezkorra izaki groteskoez betetako Erdi Aroko itxurako purgatorio batera egotzia izango da.

Film labur hau Victoria Eugenia Antzokiko nazioarteko film laburren bi maratoietan ere proiektatuko da (urriak 30 eta 31).

Exploitation film suitzar bat?! Bai. Hortik txokolatea, behitxoak, erlojuak… Ezkutuko dirutzak eta eskubaloiko jokalariekin ezkondutako erregeen alabak bertan babesten dira. Etxe bakoitzean fusil bat dago, denak erreserbistak direlako... Ez dirudi hain ezinezkoa denik, ezta? Gainera, Suitza Locarnoko Zinemaldiko herrialdea da. Eta anarkismoak zarata eta sumina izan zituen lekua (ikus ezazue Unruhe filma, 2022). Interesgarria… Heidiri ahuntz-gazta egiten duten beltzak gustatzen zaizkio. Heidik aitona begibakarra du, armatua, sindikalista. Heidik gazta manipulatuz mundua menderatu nahi duen diktadore gaiztoari egin beharko dio aurre. Heidi ninja moja batzuek entrenatzen dute. Heidik publikoaren saria irabazi zuen Bruselan. Heidik Absurda saioan parte hartu zuen Nantesen. Heidik, bai.

Lafcadio Hearn (1850-1904) greko-irlandarrak idatzitako beldurrezko lau istorioren moldaketa zinematografikoa. Hearn 1890ean iritsi zen Japoniara ingeleseko irakasle gisa. Bertan, atxikimendu handia sentitu zuen kultura japoniarrarekiko eta bertako ezaugarri nazionalekiko. Izan ere, bertakotu eta Yakumo Koizumi izena hartu zuen. Masaki Kobayashiren koloretako lehen filma izan zen; folklore japoniarra eta naturaz gaindikoa ospatu zituen hark, egungo beldurrezko zinemak ohituta gauzkan irudi esplizitu eta odoltsurik gabe. Bere xumetasunak eta edertasunak halo beldurgarri batez inguratzen dute filma. Hala, kultuzko pelikula bihurtu zen, eta ondorengo J-Horror filmetarako inspirazio-iturri.

Urrian zehar doako bisita gidatuak (sarrera barne) antolatu ditugu museoaren 120. urteurrena dela eta. Eman izena!

Ohiko egun bat zirudien Nazioarteko Estazio Espazialean, ontzian sistemetako batek huts egiten duen arte. Mar eta Petrov, eskarmentu handiko bi astronauta, konpontzen saiatzen ari dira, baina inoiz ikusi gabeko zerbaitek bortizki kolpatzen ditu. Orain, bizirik irautea, besterik ez da geratzen.

Oscar berandu dator. Inguruko etxe orratzetan akordioak egin eta kontratuak sinatzen dira. Hori da une honetan behar duzun azken gauza. Nondik datoz barraskilo madarikatu hauek?

Eguberri egunean, bi lankide beterano eguna elkarrekin pasatzeko elkartzen dira. Garai onak gogoratzearekin batera, haien artean desadostasun txiki batzuk sortzen hasten dira​.

XVIII. mendeko Britainia Handi basatian, emakume bakarti batek bere ziklo menstrualak arrotz baten interesa pizten duela ikusiko du.

Dupieux maite dugu. Eta ez bakarrik Rubber (2010), Le Daim (2019) edo Mandibules (2020) filmen zuzendaria delako; hori ere bai da, jakina. Eta ez bakarrik musikan Mr. Oizo izenez ezagun delako; nola ez ba. Eta ez bakarrik bere aita garajista zelako (wowww!!!). Ezta filmatzaile gisa hasi zelako ere Michel Gondryren ondoan –Be Kind Rewind (2008) egilea ez ezik Clooney-Nespressoren iragarkiena ere–, hargatik baizik. Maite dugu. Bera eta bere pelikuletako jendilaje zoriontsu guztia. Tabac Force izena hartu duten sasielenita setenteroen banda hau barne, eta guri ezpainetatik zigarrotxoa kentzeaz gain, planeta salbatu beharra izango da superbilau baten atzaparretatik. Quentin maite dugu, bai.

Ipar Mazedonian jaiotako zuzendaria. Australiako produkzioa. Elizako eslaviera zaharrean sustraiak dituen Hegoaldeko eslavieraz hitz egiten da. Ipar Mazedonian filmatua. Bucheonen (Hego Korea) eta Palm Springsen saritua. Sundancen goraipatua. Sitgesen txalotua. Besteak beste, Noomi Rapacek antzeztua, Islandian hazitako suediar aktoreak, Ridley Scottekin lan egindakoak. Organikoa. Oso organikoa. Atabikoa, oso atabikoa. Dokumental etnografikoaren ezaugarriekin. Elezaharrak (oso errealak) oinarritzat dituena, Serbia, Kosovo, Grezia eta Bulgaria mugakide dituzten mendietakoak. Sorgin bat. Itun bat. Neska bat (madarikatua, jakina), bere gain har dezakeena ez bakarrik arima, baizik eta bere biktimen gorputza bera… Maitasuna. Heriotza. Sexua. Bizitza.

Irailaren 15eko oharra:

Azken orduko arazoak direla medio, ikuskizuna urriaren 30era pasatu da, ordu eta toki berean

Denbora luzez itsaso zabalean galduta egon ostean, beraien tripulazioa berritzeko intentzioaz lur hartu dute piratoiek, pirata alaiak alegia. Herriz herri froga ezberdinen bitartez beraien kofradiara haur eta heldu alaienak eta jostagarrienak gehitzeko asmoarekin helduko dira. Horretarako hainbat froga gainditu beharko dute tripulazioaren parte nahi izan duten txiki zein helduek.

Barre zartadak, jolas kanoikadak eta sormen erasoez lagunduta piratoiek plaza hartuko dute, haur eta helduekin jolasaren abenturan bat eginez asperdura garaitzeko eta herriko bihotzak alaitzeko.

Informazio gehiago: Altzako Gau Beltza.

Alegrías riojanas (2022). Espainia. Velasco Broca. 28 min

Oftalmologo batek bere aitortza bat-batean etenda ikusten du, hartu duen apaizak urgentzia batengatik alde egiten duenean. Hala, absoluzioa geroratuta, bere kontsultara itzultzea erabakitzen du. Bidean, bere pentsamenduetan murgilduta, auto batek harrapatzen du zoritxarrez. Une horretatik aurrera, bere arima hilezkorra izaki groteskoez betetako Erdi Aroko itxurako purgatorio batera egotzia izango da.

+

Fumer fait tousser (2022). Frantzia. 80 min

Dupieux maite dugu. Eta ez bakarrik Rubber (2010), Le Daim (2019) edo Mandibules (2020) filmen zuzendaria delako; hori ere bai da, jakina. Eta ez bakarrik musikan Mr. Oizo izenez ezagun delako; nola ez ba. Eta ez bakarrik bere aita garajista zelako (wowww!!!). Ezta filmatzaile gisa hasi zelako ere Michel Gondryren ondoan –Be Kind Rewind (2008) egilea ez ezik Clooney-Nespressoren iragarkiena ere–, hargatik baizik. Maite dugu. Bera eta bere pelikuletako jendilaje zoriontsu guztia. Tabac Force izena hartu duten sasielenita setenteroen banda hau barne, eta guri ezpainetatik zigarrotxoa kentzeaz gain, planeta salbatu beharra izango da superbilau baten atzaparretatik. Quentin maite dugu, bai.

Erdi Aroan herritar guztiak itsaslabarretik gertu biltzen dira, sorginak izateaz akusatutako sei emakumeren exekuzioa ikusteko. Misoginiaren eta erlijio-argudio faltsuen artean, baliteke biktimak azkenean borrero bihurtzea.

Indarkeria ikusi zuen. Hala ere, ez zuen ezer egin.

1900. urtean, Mariek amaren esnearekin egindako opiltxoak saltzen ditu Bretainiako herri txiki bateko merkatuan. Errezetak izugarrizko arrakasta izan du, eta herritar guztiek dute opil horiekiko adikzioa. Egun batean Marie esnerik gabe geratzen da. Baina oraindik gehiagoren eske dabiltza nekazariak. Hala, gorriak ikusiko ditu haiengatik, agortezintzat duten baliabide preziatu hori kontsumitzen jarraitu ahal izateko.

Neska gazte eta bizi batek Londresko zoologikoko hiena bat konbentzitzen du bere lekua har dezan bere omenez ospatzen den afari eta ondorengo dantza batean. Bere planak burutzeko arte eta indarkeria ikaragarria behar dira​.

Oftalmologo batek bere aitortza bat-batean etenda ikusten du, hartu duen apaizak urgentzia batengatik alde egiten duenean. Hala, absoluzioa geroratuta, bere kontsultara itzultzea erabakitzen du. Bidean, bere pentsamenduetan murgilduta, auto batek harrapatzen du zoritxarrez. Une horretatik aurrera, bere arima hilezkorra izaki groteskoez betetako Erdi Aroko itxurako purgatorio batera egotzia izango da.

Film labur hau Victoria Eugenia Antzokiko nazioarteko film laburren bi maratoietan ere proiektatuko da (urriak 30 eta 31).

Exploitation film suitzar bat?! Bai. Hortik txokolatea, behitxoak, erlojuak… Ezkutuko dirutzak eta eskubaloiko jokalariekin ezkondutako erregeen alabak bertan babesten dira. Etxe bakoitzean fusil bat dago, denak erreserbistak direlako... Ez dirudi hain ezinezkoa denik, ezta? Gainera, Suitza Locarnoko Zinemaldiko herrialdea da. Eta anarkismoak zarata eta sumina izan zituen lekua (ikus ezazue Unruhe filma, 2022). Interesgarria… Heidiri ahuntz-gazta egiten duten beltzak gustatzen zaizkio. Heidik aitona begibakarra du, armatua, sindikalista. Heidik gazta manipulatuz mundua menderatu nahi duen diktadore gaiztoari egin beharko dio aurre. Heidi ninja moja batzuek entrenatzen dute. Heidik publikoaren saria irabazi zuen Bruselan. Heidik Absurda saioan parte hartu zuen Nantesen. Heidik, bai.

Lafcadio Hearn (1850-1904) greko-irlandarrak idatzitako beldurrezko lau istorioren moldaketa zinematografikoa. Hearn 1890ean iritsi zen Japoniara ingeleseko irakasle gisa. Bertan, atxikimendu handia sentitu zuen kultura japoniarrarekiko eta bertako ezaugarri nazionalekiko. Izan ere, bertakotu eta Yakumo Koizumi izena hartu zuen. Masaki Kobayashiren koloretako lehen filma izan zen; folklore japoniarra eta naturaz gaindikoa ospatu zituen hark, egungo beldurrezko zinemak ohituta gauzkan irudi esplizitu eta odoltsurik gabe. Bere xumetasunak eta edertasunak halo beldurgarri batez inguratzen dute filma. Hala, kultuzko pelikula bihurtu zen, eta ondorengo J-Horror filmetarako inspirazio-iturri.