Bisita gidatua Ruth Orkin (1921-1985) artistaren Denboraren ilusioa erakusketara. Erakusketa ikusgai dagoen azaroaren 6 arte Kutxa Kultur Artegunean.
Erakusketak amerikar argazkilariaren ibilbidea berreskuratzeko aukera eskaintzen du, haren lan ezagunenez haratago.
-Lekua: Kutxa Kultur Artegunea (0. solairua. Tabakalera). Donostia / San Sebastián
-Doako bisita. Plaza mugatuak. Igandero, 17:30tan.
-Beharrezkoa erreserbatzea: T- 943 251937 | aretoan bertan | hezkuntza_artegunea@kutxakulturartegunea.eus
Deskargatu hemen erakusketa-gida
Donostiako Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren 33. Astea urriaren 28tik azaroaren 4era izango da. Antzoki Zaharra eta Victoria Eugenia Antzokia izango dira egoitza nagusiak, eta haietan proiektatuko da Astearen sail ofiziala. Urtero bezala, euskarak bere lekutxoa izango du eta film guztiak jatorrizko bertsioan proiektatuko dira euskarazko azpitituluekin. Azken partida, Irati, Unicorn Wars eta Izurde mutikoa salbu (hauek euskarazko bertsioan proiektatuko dira).
Urriak 31, frontoiean 16:30etatik aurrera.
-18:30: Txokolatada (ontzia ekarri mesedez)
-18:30: Koplaren aurkezpena
-19:00: gaztaina erreak
Photocall-a, aurpegi margoketa, beldurren txokoa jolasak eta abar.
Ohitura zaharrak berreskuratzeko eta arimen gaua ospatzeko festa:
Gau Beltzaren beste ekitaldiak: Kalabaza hustuketa tailerra eta Plaza Abordaia! antzerkia
Antolatzailea
Altza Herri Ikastetxea, Altza Institutua, Harri Berri-Oleta, Herrera Ikastetxea, Herri Ametsa ikastola, San Luis Ikastetxea, Altzania Kultur Elkartea, Bizarrain Euskara Elkartea, Donostia Kultura.
Laguntzailea
Nao Etxea, Jubilatu eta Pentsionisten Elkartea, La más Kuki, Altzatarra Elkartea.
Urriaren 28an, ostirala, Irati (Paul Urkijo Alijo, 2022) filmak inauguratuko du Donostiako Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren 33. Astea, Antzoki Zaharrean. Bertan, Abyzou (Oliver Park, 2022) filmak itxiko du urriaren 4an.
Bi data horien artean urteko fantasiazko zinemaren pelikularik onenen hautaketa bat proiektatuko da: film luzeak eta laburrak, baita generoaren klasikoetako batzuk ere. Bestetik, hainbat jarduera egingo dira Asteko programazioaren osagarri gisa.
Aurten 32 film luze, 30 labur eta telesail bateko 3 atal proiektatuko dira guztira.
Informazio gehiago: Euskadiko eta Espainiako zinemaren presentzia nabarmena Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren 33. Astean (albistea).
Erakusketa honetan, Arantza Sestayoren fantasia errealistako ilustrazioen unibertso bikaina bisitatuko dugu. Pintura prerrafaelistaren eta Art Nouveauren eraginak jaso dituen artista honen erakusketan zehar haurrentzako klasikoetan oinarritutako fantasiazko ilustrazioetatik –Edurnezuri edo Alizia bezalako pertsonaia ezagunekin– hasi eta A Song of Ice and Fire 2022ko egutegi ofizialerako ilustrazio zoragarrietaraino –Daenerys, Sansa edo Jon Snow pertsonaia karismadunekin– gozatu ahal izango dugu. Bidaian zehar bere unibertso gotikoa ere bisitatuko dugu, bere pertsonaia erromantiko, malenkoniatsu eta sentsualekin.
Arantza Sestayo Donostian jaio zen 1964an. Autodidakta, erretratuaren, zeramika-diseinuaren eta animazio-estudioetako fondoen ekoizpenaren bidetik hasi zuen garatzen bere ibilbide profesionala. Bere obraren erakusgarrietako batzuk hauek dira: Besos malditos, Vampiros edo Reinas de la ilustración española del siglo XXI (Norma Editorial), Rooie Oortjes Belgikan, LeewiART Txinan eta A Song of Ice and Fire (Harper Collins) 2022ko egutegia.
Hainbat sariren artean, Irudimenezko Errealismoan lehenengo saria eman zioten Seven Hearts obragatik, Art Renewal Center 2020an.
Astelehenetik ostiralera: 10:00-20:30. Larunbata, jaiegun eta urriaren 31n: 10:00- 14:00 / 16:30-20:00
Álvaro Herranzek (Bartzelona, 1988) beti izan du mitoekiko eta kondairekiko erakarpen handia eta, zehazki, mitoetan agertzen diren kreaturekiko. Fuego Fatuo Art izenpean, urteak daramatza izaki horiek gorpuzten, Madrilgo bere estudio txikian artikulatutako eskultura eta panpina itxura emanda.
Bere eskulturen eta haien argazkien bidez, Álvarok dimentsio errealista eta sinesgarria ematen die bere izakiei, sense of wonder edo zentzu zoragarri bat aditzera emanda, zeinaren bidez ikusleak, une batez, errealitatearen eta fikzioaren arteko lerro mehea gaindi dezakeen, fantasia benetakoa dela sinetsi eta horretan jolasean aritzeko.
Fuego Fatuo: Ulertezinaren bestiarioa erakusketak eskultura eta argazki sorta bat aurkezten digu, hainbat lekutako mitologietakoak, euskal mendietatik hasi eta Japoniako itsasoetaraino.
Astelehenetik ostiralera: 17:00-20:00. Larunbata, jaiegun eta urriaren 31n: 11:00- 14:00 / 17:00-20:00
Ohiko egun bat zirudien Nazioarteko Estazio Espazialean, ontzian sistemetako batek huts egiten duen arte. Mar eta Petrov, eskarmentu handiko bi astronauta, konpontzen saiatzen ari dira, baina inoiz ikusi gabeko zerbaitek bortizki kolpatzen ditu. Orain, bizirik irautea, besterik ez da geratzen.
Erdi Aroan herritar guztiak itsaslabarretik gertu biltzen dira, sorginak izateaz akusatutako sei emakumeren exekuzioa ikusteko. Misoginiaren eta erlijio-argudio faltsuen artean, baliteke biktimak azkenean borrero bihurtzea.
Oscar berandu dator. Inguruko etxe orratzetan akordioak egin eta kontratuak sinatzen dira. Hori da une honetan behar duzun azken gauza. Nondik datoz barraskilo madarikatu hauek?
Indarkeria ikusi zuen. Hala ere, ez zuen ezer egin.
Eguberri egunean, bi lankide beterano eguna elkarrekin pasatzeko elkartzen dira. Garai onak gogoratzearekin batera, haien artean desadostasun txiki batzuk sortzen hasten dira.
1900. urtean, Mariek amaren esnearekin egindako opiltxoak saltzen ditu Bretainiako herri txiki bateko merkatuan. Errezetak izugarrizko arrakasta izan du, eta herritar guztiek dute opil horiekiko adikzioa. Egun batean Marie esnerik gabe geratzen da. Baina oraindik gehiagoren eske dabiltza nekazariak. Hala, gorriak ikusiko ditu haiengatik, agortezintzat duten baliabide preziatu hori kontsumitzen jarraitu ahal izateko.
XVIII. mendeko Britainia Handi basatian, emakume bakarti batek bere ziklo menstrualak arrotz baten interesa pizten duela ikusiko du.
Neska gazte eta bizi batek Londresko zoologikoko hiena bat konbentzitzen du bere lekua har dezan bere omenez ospatzen den afari eta ondorengo dantza batean. Bere planak burutzeko arte eta indarkeria ikaragarria behar dira.
Ohitura zaharrak berreskuratzeko eta arimen gaua ospatzeko festa:
Gazteek antolatutako jolasak. Altzako arimen ibilbidea. Zezen suzkoa. Txokolatada. DJ Bull
Gau Beltzaren beste ekitaldiak: Kalabaza hustuketa tailerra eta Plaza Abordaia! antzerkia
L'isola dei resuscitati morti (2022). Domenico Montixi. Italia-Austria. 20 min
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
+
The Lair (2022). Erresuma Batua. 90 min
Zuzendaritza: Neil Marshall. Ekoizpena: Daniel-Konrad Cooper / Rather Good Films. Ekoizpen eragilea: Neil Marshall, Charlotte Kirk, Samantha Alwinton, Reinhard Besser, Joe Simpson, Phil Rymer, Simon Williams. Gidoia: Neil Marshall. Argazkia: Luke Bryant. Musika: Christopher Drake. Muntaketa: Jeremy Zimmermann. Aktoreak: Charlotte Kirk, Jonathan Howard, Jamie Bamber, Hadi Khanjanpour, Tanji Kibong, Leon Ockenden, Mark Strepan, Cesare Taurasi.Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
+
Mondo cannibale (1980). Espainia-Italia. 90 min
Zuzendaritza: Jess Franco, Franco Prosperi. Ekoizpena: Daniel Lesoeur. Gidoia: Jesús Franco, Jean Rollin. Argazkia: Luis Colombo. Musika: Roberto Pregadio. Muntaketa: Roland Grillon. Aktoreak: Al Cliver, Sabrina Siani, Jérôme Foulon, Lina Romay, Shirley Knight, Antonio Mayans, Anouchka.Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
Film labur hau Victoria Eugenia Antzokiko nazioarteko film laburren bi maratoietan ere proiektatuko da (urriak 30 eta 31).
2009an François Descraquesek web serie bat kaleratu zuen. Futurista, baina ez hainbeste. Gaia? Zentralak. Elektrikoak, nuklearrak, termikoak. Arrakasta izugarria izan zuen. Lau denboralditan 52 milioi bisita izan zituen. 2022 honetako irailaren 7an, Europa beldur delarik ez ote duen neguan bainuontzietako ura egurrez berotu behar izango, edo kilowatta adarbakar odolaren prezioan ordaindu beharko, serie hartatik sortutako film luzea estreinatu zen Frantzian. Françoisek Back to the Futurerekin (1985) jarraitzen du ametsetan. Parodikoa baina ernagarriki politikoa eta gertukoa den film honetako protagonista erabaki bat hartu beharrean izango da: aita (parlamentarioa eta energia ez oso berriztagarrien defendatzailea) hiltzea Gizadia salbatzeko. Erabateko familia drama atzealde erradioaktibo batekin.
Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
Dosierrak dio “zeharo konfidentziala” dela, eta Hard-boiled-Action-Thriller gisa definitzen du. Wikipediaren arabera azpigenero bat litzateke, zeinak erakusten dituen modu “ikaragarriak, besteak beste, indarkeria, hilketak eta testuinguru erotiko desberdinak, sexu esplizitu bilakatzen direnak normalean”. Katalogoa irekiko dugu, ja-ki-na. Izan ere, hau dio: “Manilatik Busanera, 1.630 miliako zeharkaldia. Merkataritza-ontzi batek gaizkile gaizto eta zitalenak garraiatzen ditu. Infernu bat ur gainean. Ihesbiderik gabea”. Elkarrizketaren lerro bat irakurtzen dugu; obra oso baten estiloa islatzen duten horietakoa: “Jakin al daiteke zergatik zauden beti odolez blai?”. Dosierra ixten dugu. Izan ere, hori pantaila handian ikusi behar da, kriminalak itsasontziaren jabe egingo baitira…
Ez da ideia ona, ez. Nahiz eta Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren Astearen haria (des)eraikitzailea giza haragiaren aldarrikapena izan (gordina, errea, odoltsua, txigortua, ebaki berria edo faisandage momentu doi-doian). Giza haragia, jaki gozo eta elikagarri gisa aurkeztua. Ez, ez da ideia ona zure mamuak baretzeko eta zure bekatuak garbitzeko, Hannibal bezain sibarita ez den hiltzaile bati zure burua jaten uztea. Ez da ideia ona. Nahiz eta zure filmaren zuzendariak Leader eta Oakes izan, beldur onaren bi tipo –Hosts (2020), Gabonetako hardcore puru-purua– baita musikarik onenarena ere, Gibson gitarrentzat lan egiten baitute, eta In Search of Sun taldeko abeslaria da Adam. Ez da ideia ona. Hobe duzu bere azken klipa ikustea, Make Me Crazy.
Alain eta Marie hiriaren kanpoaldean dagoen etxe bat bisitatzen ari dira. Higiezinen agenteak esan die sotoan badagoela zerbait bizitza betiko aldatuko diena. Han aurkitzen dutenarekin liluratuta, etxea erosi eta lekualdatu egin dira. Alainen nagusia eta haren neskalaguna afaltzera gonbidatzen dituztenean, ezkutuan duten sekretua kontatzeko tentazioa sortzen zaie. Baina Mariek, egunero sotoa bisitatzen duenak, erabaki du hobe dela sekretua isilpean gordetzea. Quentin Dupieuxek, aurten filmatu dituen bi filmekin –Fumer fait tousser (2022) da bestea–, gaur egungo fantasiazko zinemagile original, dibertigarri eta pertsonalenetako bat izaten jarraitzen duela erakusten du.
Talde hau, Marek Gandecki zuzendariak sortu zuen 2012an. Abesbatzako kideak mota guztietako ikasketa eta espezializazioetako ikasleak dira: zuzendaritza, musika konposaketa, instrumentu ikasketak, musikaren teoria, jazza eta musika eszenikoa, musika hezkuntza, musika sakratua, etab. Hezkuntzako aurrekari desberdinak izanagatik, kide guztiek badute ezaugarri komun bat: musika egiteko eta abesbatzarako obra berri eta liluragarriak ikasteko grina.
Ohiko egun bat zirudien Nazioarteko Estazio Espazialean, ontzian sistemetako batek huts egiten duen arte. Mar eta Petrov, eskarmentu handiko bi astronauta, konpontzen saiatzen ari dira, baina inoiz ikusi gabeko zerbaitek bortizki kolpatzen ditu. Orain, bizirik irautea, besterik ez da geratzen.
Erdi Aroan herritar guztiak itsaslabarretik gertu biltzen dira, sorginak izateaz akusatutako sei emakumeren exekuzioa ikusteko. Misoginiaren eta erlijio-argudio faltsuen artean, baliteke biktimak azkenean borrero bihurtzea.
Oscar berandu dator. Inguruko etxe orratzetan akordioak egin eta kontratuak sinatzen dira. Hori da une honetan behar duzun azken gauza. Nondik datoz barraskilo madarikatu hauek?
Indarkeria ikusi zuen. Hala ere, ez zuen ezer egin.
Eguberri egunean, bi lankide beterano eguna elkarrekin pasatzeko elkartzen dira. Garai onak gogoratzearekin batera, haien artean desadostasun txiki batzuk sortzen hasten dira.
1900. urtean, Mariek amaren esnearekin egindako opiltxoak saltzen ditu Bretainiako herri txiki bateko merkatuan. Errezetak izugarrizko arrakasta izan du, eta herritar guztiek dute opil horiekiko adikzioa. Egun batean Marie esnerik gabe geratzen da. Baina oraindik gehiagoren eske dabiltza nekazariak. Hala, gorriak ikusiko ditu haiengatik, agortezintzat duten baliabide preziatu hori kontsumitzen jarraitu ahal izateko.
XVIII. mendeko Britainia Handi basatian, emakume bakarti batek bere ziklo menstrualak arrotz baten interesa pizten duela ikusiko du.
Neska gazte eta bizi batek Londresko zoologikoko hiena bat konbentzitzen du bere lekua har dezan bere omenez ospatzen den afari eta ondorengo dantza batean. Bere planak burutzeko arte eta indarkeria ikaragarria behar dira.
Ohitura zaharrak berreskuratzeko eta arimen gaua ospatzeko festa:
Gazteek antolatutako jolasak. Altzako arimen ibilbidea. Zezen suzkoa. Txokolatada. DJ Bull
Gau Beltzaren beste ekitaldiak: Kalabaza hustuketa tailerra eta Plaza Abordaia! antzerkia
L'isola dei resuscitati morti (2022). Domenico Montixi. Italia-Austria. 20 min
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
+
The Lair (2022). Erresuma Batua. 90 min
Zuzendaritza: Neil Marshall. Ekoizpena: Daniel-Konrad Cooper / Rather Good Films. Ekoizpen eragilea: Neil Marshall, Charlotte Kirk, Samantha Alwinton, Reinhard Besser, Joe Simpson, Phil Rymer, Simon Williams. Gidoia: Neil Marshall. Argazkia: Luke Bryant. Musika: Christopher Drake. Muntaketa: Jeremy Zimmermann. Aktoreak: Charlotte Kirk, Jonathan Howard, Jamie Bamber, Hadi Khanjanpour, Tanji Kibong, Leon Ockenden, Mark Strepan, Cesare Taurasi.Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
+
Mondo cannibale (1980). Espainia-Italia. 90 min
Zuzendaritza: Jess Franco, Franco Prosperi. Ekoizpena: Daniel Lesoeur. Gidoia: Jesús Franco, Jean Rollin. Argazkia: Luis Colombo. Musika: Roberto Pregadio. Muntaketa: Roland Grillon. Aktoreak: Al Cliver, Sabrina Siani, Jérôme Foulon, Lina Romay, Shirley Knight, Antonio Mayans, Anouchka.Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
Film labur hau Victoria Eugenia Antzokiko nazioarteko film laburren bi maratoietan ere proiektatuko da (urriak 30 eta 31).
2009an François Descraquesek web serie bat kaleratu zuen. Futurista, baina ez hainbeste. Gaia? Zentralak. Elektrikoak, nuklearrak, termikoak. Arrakasta izugarria izan zuen. Lau denboralditan 52 milioi bisita izan zituen. 2022 honetako irailaren 7an, Europa beldur delarik ez ote duen neguan bainuontzietako ura egurrez berotu behar izango, edo kilowatta adarbakar odolaren prezioan ordaindu beharko, serie hartatik sortutako film luzea estreinatu zen Frantzian. Françoisek Back to the Futurerekin (1985) jarraitzen du ametsetan. Parodikoa baina ernagarriki politikoa eta gertukoa den film honetako protagonista erabaki bat hartu beharrean izango da: aita (parlamentarioa eta energia ez oso berriztagarrien defendatzailea) hiltzea Gizadia salbatzeko. Erabateko familia drama atzealde erradioaktibo batekin.
Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
Dosierrak dio “zeharo konfidentziala” dela, eta Hard-boiled-Action-Thriller gisa definitzen du. Wikipediaren arabera azpigenero bat litzateke, zeinak erakusten dituen modu “ikaragarriak, besteak beste, indarkeria, hilketak eta testuinguru erotiko desberdinak, sexu esplizitu bilakatzen direnak normalean”. Katalogoa irekiko dugu, ja-ki-na. Izan ere, hau dio: “Manilatik Busanera, 1.630 miliako zeharkaldia. Merkataritza-ontzi batek gaizkile gaizto eta zitalenak garraiatzen ditu. Infernu bat ur gainean. Ihesbiderik gabea”. Elkarrizketaren lerro bat irakurtzen dugu; obra oso baten estiloa islatzen duten horietakoa: “Jakin al daiteke zergatik zauden beti odolez blai?”. Dosierra ixten dugu. Izan ere, hori pantaila handian ikusi behar da, kriminalak itsasontziaren jabe egingo baitira…
Ez da ideia ona, ez. Nahiz eta Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren Astearen haria (des)eraikitzailea giza haragiaren aldarrikapena izan (gordina, errea, odoltsua, txigortua, ebaki berria edo faisandage momentu doi-doian). Giza haragia, jaki gozo eta elikagarri gisa aurkeztua. Ez, ez da ideia ona zure mamuak baretzeko eta zure bekatuak garbitzeko, Hannibal bezain sibarita ez den hiltzaile bati zure burua jaten uztea. Ez da ideia ona. Nahiz eta zure filmaren zuzendariak Leader eta Oakes izan, beldur onaren bi tipo –Hosts (2020), Gabonetako hardcore puru-purua– baita musikarik onenarena ere, Gibson gitarrentzat lan egiten baitute, eta In Search of Sun taldeko abeslaria da Adam. Ez da ideia ona. Hobe duzu bere azken klipa ikustea, Make Me Crazy.
Alain eta Marie hiriaren kanpoaldean dagoen etxe bat bisitatzen ari dira. Higiezinen agenteak esan die sotoan badagoela zerbait bizitza betiko aldatuko diena. Han aurkitzen dutenarekin liluratuta, etxea erosi eta lekualdatu egin dira. Alainen nagusia eta haren neskalaguna afaltzera gonbidatzen dituztenean, ezkutuan duten sekretua kontatzeko tentazioa sortzen zaie. Baina Mariek, egunero sotoa bisitatzen duenak, erabaki du hobe dela sekretua isilpean gordetzea. Quentin Dupieuxek, aurten filmatu dituen bi filmekin –Fumer fait tousser (2022) da bestea–, gaur egungo fantasiazko zinemagile original, dibertigarri eta pertsonalenetako bat izaten jarraitzen duela erakusten du.
Talde hau, Marek Gandecki zuzendariak sortu zuen 2012an. Abesbatzako kideak mota guztietako ikasketa eta espezializazioetako ikasleak dira: zuzendaritza, musika konposaketa, instrumentu ikasketak, musikaren teoria, jazza eta musika eszenikoa, musika hezkuntza, musika sakratua, etab. Hezkuntzako aurrekari desberdinak izanagatik, kide guztiek badute ezaugarri komun bat: musika egiteko eta abesbatzarako obra berri eta liluragarriak ikasteko grina.
Ohiko egun bat zirudien Nazioarteko Estazio Espazialean, ontzian sistemetako batek huts egiten duen arte. Mar eta Petrov, eskarmentu handiko bi astronauta, konpontzen saiatzen ari dira, baina inoiz ikusi gabeko zerbaitek bortizki kolpatzen ditu. Orain, bizirik irautea, besterik ez da geratzen.
Erdi Aroan herritar guztiak itsaslabarretik gertu biltzen dira, sorginak izateaz akusatutako sei emakumeren exekuzioa ikusteko. Misoginiaren eta erlijio-argudio faltsuen artean, baliteke biktimak azkenean borrero bihurtzea.
Oscar berandu dator. Inguruko etxe orratzetan akordioak egin eta kontratuak sinatzen dira. Hori da une honetan behar duzun azken gauza. Nondik datoz barraskilo madarikatu hauek?
Indarkeria ikusi zuen. Hala ere, ez zuen ezer egin.
Eguberri egunean, bi lankide beterano eguna elkarrekin pasatzeko elkartzen dira. Garai onak gogoratzearekin batera, haien artean desadostasun txiki batzuk sortzen hasten dira.
1900. urtean, Mariek amaren esnearekin egindako opiltxoak saltzen ditu Bretainiako herri txiki bateko merkatuan. Errezetak izugarrizko arrakasta izan du, eta herritar guztiek dute opil horiekiko adikzioa. Egun batean Marie esnerik gabe geratzen da. Baina oraindik gehiagoren eske dabiltza nekazariak. Hala, gorriak ikusiko ditu haiengatik, agortezintzat duten baliabide preziatu hori kontsumitzen jarraitu ahal izateko.
XVIII. mendeko Britainia Handi basatian, emakume bakarti batek bere ziklo menstrualak arrotz baten interesa pizten duela ikusiko du.
Neska gazte eta bizi batek Londresko zoologikoko hiena bat konbentzitzen du bere lekua har dezan bere omenez ospatzen den afari eta ondorengo dantza batean. Bere planak burutzeko arte eta indarkeria ikaragarria behar dira.
Ohitura zaharrak berreskuratzeko eta arimen gaua ospatzeko festa:
Gazteek antolatutako jolasak. Altzako arimen ibilbidea. Zezen suzkoa. Txokolatada. DJ Bull
Gau Beltzaren beste ekitaldiak: Kalabaza hustuketa tailerra eta Plaza Abordaia! antzerkia
L'isola dei resuscitati morti (2022). Domenico Montixi. Italia-Austria. 20 min
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
+
The Lair (2022). Erresuma Batua. 90 min
Zuzendaritza: Neil Marshall. Ekoizpena: Daniel-Konrad Cooper / Rather Good Films. Ekoizpen eragilea: Neil Marshall, Charlotte Kirk, Samantha Alwinton, Reinhard Besser, Joe Simpson, Phil Rymer, Simon Williams. Gidoia: Neil Marshall. Argazkia: Luke Bryant. Musika: Christopher Drake. Muntaketa: Jeremy Zimmermann. Aktoreak: Charlotte Kirk, Jonathan Howard, Jamie Bamber, Hadi Khanjanpour, Tanji Kibong, Leon Ockenden, Mark Strepan, Cesare Taurasi.Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
+
Mondo cannibale (1980). Espainia-Italia. 90 min
Zuzendaritza: Jess Franco, Franco Prosperi. Ekoizpena: Daniel Lesoeur. Gidoia: Jesús Franco, Jean Rollin. Argazkia: Luis Colombo. Musika: Roberto Pregadio. Muntaketa: Roland Grillon. Aktoreak: Al Cliver, Sabrina Siani, Jérôme Foulon, Lina Romay, Shirley Knight, Antonio Mayans, Anouchka.Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
Film labur hau Victoria Eugenia Antzokiko nazioarteko film laburren bi maratoietan ere proiektatuko da (urriak 30 eta 31).
2009an François Descraquesek web serie bat kaleratu zuen. Futurista, baina ez hainbeste. Gaia? Zentralak. Elektrikoak, nuklearrak, termikoak. Arrakasta izugarria izan zuen. Lau denboralditan 52 milioi bisita izan zituen. 2022 honetako irailaren 7an, Europa beldur delarik ez ote duen neguan bainuontzietako ura egurrez berotu behar izango, edo kilowatta adarbakar odolaren prezioan ordaindu beharko, serie hartatik sortutako film luzea estreinatu zen Frantzian. Françoisek Back to the Futurerekin (1985) jarraitzen du ametsetan. Parodikoa baina ernagarriki politikoa eta gertukoa den film honetako protagonista erabaki bat hartu beharrean izango da: aita (parlamentarioa eta energia ez oso berriztagarrien defendatzailea) hiltzea Gizadia salbatzeko. Erabateko familia drama atzealde erradioaktibo batekin.
Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
Dosierrak dio “zeharo konfidentziala” dela, eta Hard-boiled-Action-Thriller gisa definitzen du. Wikipediaren arabera azpigenero bat litzateke, zeinak erakusten dituen modu “ikaragarriak, besteak beste, indarkeria, hilketak eta testuinguru erotiko desberdinak, sexu esplizitu bilakatzen direnak normalean”. Katalogoa irekiko dugu, ja-ki-na. Izan ere, hau dio: “Manilatik Busanera, 1.630 miliako zeharkaldia. Merkataritza-ontzi batek gaizkile gaizto eta zitalenak garraiatzen ditu. Infernu bat ur gainean. Ihesbiderik gabea”. Elkarrizketaren lerro bat irakurtzen dugu; obra oso baten estiloa islatzen duten horietakoa: “Jakin al daiteke zergatik zauden beti odolez blai?”. Dosierra ixten dugu. Izan ere, hori pantaila handian ikusi behar da, kriminalak itsasontziaren jabe egingo baitira…
Ez da ideia ona, ez. Nahiz eta Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren Astearen haria (des)eraikitzailea giza haragiaren aldarrikapena izan (gordina, errea, odoltsua, txigortua, ebaki berria edo faisandage momentu doi-doian). Giza haragia, jaki gozo eta elikagarri gisa aurkeztua. Ez, ez da ideia ona zure mamuak baretzeko eta zure bekatuak garbitzeko, Hannibal bezain sibarita ez den hiltzaile bati zure burua jaten uztea. Ez da ideia ona. Nahiz eta zure filmaren zuzendariak Leader eta Oakes izan, beldur onaren bi tipo –Hosts (2020), Gabonetako hardcore puru-purua– baita musikarik onenarena ere, Gibson gitarrentzat lan egiten baitute, eta In Search of Sun taldeko abeslaria da Adam. Ez da ideia ona. Hobe duzu bere azken klipa ikustea, Make Me Crazy.
Alain eta Marie hiriaren kanpoaldean dagoen etxe bat bisitatzen ari dira. Higiezinen agenteak esan die sotoan badagoela zerbait bizitza betiko aldatuko diena. Han aurkitzen dutenarekin liluratuta, etxea erosi eta lekualdatu egin dira. Alainen nagusia eta haren neskalaguna afaltzera gonbidatzen dituztenean, ezkutuan duten sekretua kontatzeko tentazioa sortzen zaie. Baina Mariek, egunero sotoa bisitatzen duenak, erabaki du hobe dela sekretua isilpean gordetzea. Quentin Dupieuxek, aurten filmatu dituen bi filmekin –Fumer fait tousser (2022) da bestea–, gaur egungo fantasiazko zinemagile original, dibertigarri eta pertsonalenetako bat izaten jarraitzen duela erakusten du.
Talde hau, Marek Gandecki zuzendariak sortu zuen 2012an. Abesbatzako kideak mota guztietako ikasketa eta espezializazioetako ikasleak dira: zuzendaritza, musika konposaketa, instrumentu ikasketak, musikaren teoria, jazza eta musika eszenikoa, musika hezkuntza, musika sakratua, etab. Hezkuntzako aurrekari desberdinak izanagatik, kide guztiek badute ezaugarri komun bat: musika egiteko eta abesbatzarako obra berri eta liluragarriak ikasteko grina.
Ohiko egun bat zirudien Nazioarteko Estazio Espazialean, ontzian sistemetako batek huts egiten duen arte. Mar eta Petrov, eskarmentu handiko bi astronauta, konpontzen saiatzen ari dira, baina inoiz ikusi gabeko zerbaitek bortizki kolpatzen ditu. Orain, bizirik irautea, besterik ez da geratzen.
Erdi Aroan herritar guztiak itsaslabarretik gertu biltzen dira, sorginak izateaz akusatutako sei emakumeren exekuzioa ikusteko. Misoginiaren eta erlijio-argudio faltsuen artean, baliteke biktimak azkenean borrero bihurtzea.
Oscar berandu dator. Inguruko etxe orratzetan akordioak egin eta kontratuak sinatzen dira. Hori da une honetan behar duzun azken gauza. Nondik datoz barraskilo madarikatu hauek?
Indarkeria ikusi zuen. Hala ere, ez zuen ezer egin.
Eguberri egunean, bi lankide beterano eguna elkarrekin pasatzeko elkartzen dira. Garai onak gogoratzearekin batera, haien artean desadostasun txiki batzuk sortzen hasten dira.
1900. urtean, Mariek amaren esnearekin egindako opiltxoak saltzen ditu Bretainiako herri txiki bateko merkatuan. Errezetak izugarrizko arrakasta izan du, eta herritar guztiek dute opil horiekiko adikzioa. Egun batean Marie esnerik gabe geratzen da. Baina oraindik gehiagoren eske dabiltza nekazariak. Hala, gorriak ikusiko ditu haiengatik, agortezintzat duten baliabide preziatu hori kontsumitzen jarraitu ahal izateko.
XVIII. mendeko Britainia Handi basatian, emakume bakarti batek bere ziklo menstrualak arrotz baten interesa pizten duela ikusiko du.
Neska gazte eta bizi batek Londresko zoologikoko hiena bat konbentzitzen du bere lekua har dezan bere omenez ospatzen den afari eta ondorengo dantza batean. Bere planak burutzeko arte eta indarkeria ikaragarria behar dira.
Ohitura zaharrak berreskuratzeko eta arimen gaua ospatzeko festa:
Gazteek antolatutako jolasak. Altzako arimen ibilbidea. Zezen suzkoa. Txokolatada. DJ Bull
Gau Beltzaren beste ekitaldiak: Kalabaza hustuketa tailerra eta Plaza Abordaia! antzerkia
L'isola dei resuscitati morti (2022). Domenico Montixi. Italia-Austria. 20 min
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
+
The Lair (2022). Erresuma Batua. 90 min
Zuzendaritza: Neil Marshall. Ekoizpena: Daniel-Konrad Cooper / Rather Good Films. Ekoizpen eragilea: Neil Marshall, Charlotte Kirk, Samantha Alwinton, Reinhard Besser, Joe Simpson, Phil Rymer, Simon Williams. Gidoia: Neil Marshall. Argazkia: Luke Bryant. Musika: Christopher Drake. Muntaketa: Jeremy Zimmermann. Aktoreak: Charlotte Kirk, Jonathan Howard, Jamie Bamber, Hadi Khanjanpour, Tanji Kibong, Leon Ockenden, Mark Strepan, Cesare Taurasi.Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
+
Mondo cannibale (1980). Espainia-Italia. 90 min
Zuzendaritza: Jess Franco, Franco Prosperi. Ekoizpena: Daniel Lesoeur. Gidoia: Jesús Franco, Jean Rollin. Argazkia: Luis Colombo. Musika: Roberto Pregadio. Muntaketa: Roland Grillon. Aktoreak: Al Cliver, Sabrina Siani, Jérôme Foulon, Lina Romay, Shirley Knight, Antonio Mayans, Anouchka.Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
Film labur hau Victoria Eugenia Antzokiko nazioarteko film laburren bi maratoietan ere proiektatuko da (urriak 30 eta 31).
2009an François Descraquesek web serie bat kaleratu zuen. Futurista, baina ez hainbeste. Gaia? Zentralak. Elektrikoak, nuklearrak, termikoak. Arrakasta izugarria izan zuen. Lau denboralditan 52 milioi bisita izan zituen. 2022 honetako irailaren 7an, Europa beldur delarik ez ote duen neguan bainuontzietako ura egurrez berotu behar izango, edo kilowatta adarbakar odolaren prezioan ordaindu beharko, serie hartatik sortutako film luzea estreinatu zen Frantzian. Françoisek Back to the Futurerekin (1985) jarraitzen du ametsetan. Parodikoa baina ernagarriki politikoa eta gertukoa den film honetako protagonista erabaki bat hartu beharrean izango da: aita (parlamentarioa eta energia ez oso berriztagarrien defendatzailea) hiltzea Gizadia salbatzeko. Erabateko familia drama atzealde erradioaktibo batekin.
Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
Dosierrak dio “zeharo konfidentziala” dela, eta Hard-boiled-Action-Thriller gisa definitzen du. Wikipediaren arabera azpigenero bat litzateke, zeinak erakusten dituen modu “ikaragarriak, besteak beste, indarkeria, hilketak eta testuinguru erotiko desberdinak, sexu esplizitu bilakatzen direnak normalean”. Katalogoa irekiko dugu, ja-ki-na. Izan ere, hau dio: “Manilatik Busanera, 1.630 miliako zeharkaldia. Merkataritza-ontzi batek gaizkile gaizto eta zitalenak garraiatzen ditu. Infernu bat ur gainean. Ihesbiderik gabea”. Elkarrizketaren lerro bat irakurtzen dugu; obra oso baten estiloa islatzen duten horietakoa: “Jakin al daiteke zergatik zauden beti odolez blai?”. Dosierra ixten dugu. Izan ere, hori pantaila handian ikusi behar da, kriminalak itsasontziaren jabe egingo baitira…
Ez da ideia ona, ez. Nahiz eta Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren Astearen haria (des)eraikitzailea giza haragiaren aldarrikapena izan (gordina, errea, odoltsua, txigortua, ebaki berria edo faisandage momentu doi-doian). Giza haragia, jaki gozo eta elikagarri gisa aurkeztua. Ez, ez da ideia ona zure mamuak baretzeko eta zure bekatuak garbitzeko, Hannibal bezain sibarita ez den hiltzaile bati zure burua jaten uztea. Ez da ideia ona. Nahiz eta zure filmaren zuzendariak Leader eta Oakes izan, beldur onaren bi tipo –Hosts (2020), Gabonetako hardcore puru-purua– baita musikarik onenarena ere, Gibson gitarrentzat lan egiten baitute, eta In Search of Sun taldeko abeslaria da Adam. Ez da ideia ona. Hobe duzu bere azken klipa ikustea, Make Me Crazy.
Alain eta Marie hiriaren kanpoaldean dagoen etxe bat bisitatzen ari dira. Higiezinen agenteak esan die sotoan badagoela zerbait bizitza betiko aldatuko diena. Han aurkitzen dutenarekin liluratuta, etxea erosi eta lekualdatu egin dira. Alainen nagusia eta haren neskalaguna afaltzera gonbidatzen dituztenean, ezkutuan duten sekretua kontatzeko tentazioa sortzen zaie. Baina Mariek, egunero sotoa bisitatzen duenak, erabaki du hobe dela sekretua isilpean gordetzea. Quentin Dupieuxek, aurten filmatu dituen bi filmekin –Fumer fait tousser (2022) da bestea–, gaur egungo fantasiazko zinemagile original, dibertigarri eta pertsonalenetako bat izaten jarraitzen duela erakusten du.
Talde hau, Marek Gandecki zuzendariak sortu zuen 2012an. Abesbatzako kideak mota guztietako ikasketa eta espezializazioetako ikasleak dira: zuzendaritza, musika konposaketa, instrumentu ikasketak, musikaren teoria, jazza eta musika eszenikoa, musika hezkuntza, musika sakratua, etab. Hezkuntzako aurrekari desberdinak izanagatik, kide guztiek badute ezaugarri komun bat: musika egiteko eta abesbatzarako obra berri eta liluragarriak ikasteko grina.
Ohiko egun bat zirudien Nazioarteko Estazio Espazialean, ontzian sistemetako batek huts egiten duen arte. Mar eta Petrov, eskarmentu handiko bi astronauta, konpontzen saiatzen ari dira, baina inoiz ikusi gabeko zerbaitek bortizki kolpatzen ditu. Orain, bizirik irautea, besterik ez da geratzen.
Erdi Aroan herritar guztiak itsaslabarretik gertu biltzen dira, sorginak izateaz akusatutako sei emakumeren exekuzioa ikusteko. Misoginiaren eta erlijio-argudio faltsuen artean, baliteke biktimak azkenean borrero bihurtzea.
Oscar berandu dator. Inguruko etxe orratzetan akordioak egin eta kontratuak sinatzen dira. Hori da une honetan behar duzun azken gauza. Nondik datoz barraskilo madarikatu hauek?
Indarkeria ikusi zuen. Hala ere, ez zuen ezer egin.
Eguberri egunean, bi lankide beterano eguna elkarrekin pasatzeko elkartzen dira. Garai onak gogoratzearekin batera, haien artean desadostasun txiki batzuk sortzen hasten dira.
1900. urtean, Mariek amaren esnearekin egindako opiltxoak saltzen ditu Bretainiako herri txiki bateko merkatuan. Errezetak izugarrizko arrakasta izan du, eta herritar guztiek dute opil horiekiko adikzioa. Egun batean Marie esnerik gabe geratzen da. Baina oraindik gehiagoren eske dabiltza nekazariak. Hala, gorriak ikusiko ditu haiengatik, agortezintzat duten baliabide preziatu hori kontsumitzen jarraitu ahal izateko.
XVIII. mendeko Britainia Handi basatian, emakume bakarti batek bere ziklo menstrualak arrotz baten interesa pizten duela ikusiko du.
Neska gazte eta bizi batek Londresko zoologikoko hiena bat konbentzitzen du bere lekua har dezan bere omenez ospatzen den afari eta ondorengo dantza batean. Bere planak burutzeko arte eta indarkeria ikaragarria behar dira.
Ohitura zaharrak berreskuratzeko eta arimen gaua ospatzeko festa:
Gazteek antolatutako jolasak. Altzako arimen ibilbidea. Zezen suzkoa. Txokolatada. DJ Bull
Gau Beltzaren beste ekitaldiak: Kalabaza hustuketa tailerra eta Plaza Abordaia! antzerkia
L'isola dei resuscitati morti (2022). Domenico Montixi. Italia-Austria. 20 min
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
+
The Lair (2022). Erresuma Batua. 90 min
Zuzendaritza: Neil Marshall. Ekoizpena: Daniel-Konrad Cooper / Rather Good Films. Ekoizpen eragilea: Neil Marshall, Charlotte Kirk, Samantha Alwinton, Reinhard Besser, Joe Simpson, Phil Rymer, Simon Williams. Gidoia: Neil Marshall. Argazkia: Luke Bryant. Musika: Christopher Drake. Muntaketa: Jeremy Zimmermann. Aktoreak: Charlotte Kirk, Jonathan Howard, Jamie Bamber, Hadi Khanjanpour, Tanji Kibong, Leon Ockenden, Mark Strepan, Cesare Taurasi.Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
+
Mondo cannibale (1980). Espainia-Italia. 90 min
Zuzendaritza: Jess Franco, Franco Prosperi. Ekoizpena: Daniel Lesoeur. Gidoia: Jesús Franco, Jean Rollin. Argazkia: Luis Colombo. Musika: Roberto Pregadio. Muntaketa: Roland Grillon. Aktoreak: Al Cliver, Sabrina Siani, Jérôme Foulon, Lina Romay, Shirley Knight, Antonio Mayans, Anouchka.Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
Film labur hau Victoria Eugenia Antzokiko nazioarteko film laburren bi maratoietan ere proiektatuko da (urriak 30 eta 31).
2009an François Descraquesek web serie bat kaleratu zuen. Futurista, baina ez hainbeste. Gaia? Zentralak. Elektrikoak, nuklearrak, termikoak. Arrakasta izugarria izan zuen. Lau denboralditan 52 milioi bisita izan zituen. 2022 honetako irailaren 7an, Europa beldur delarik ez ote duen neguan bainuontzietako ura egurrez berotu behar izango, edo kilowatta adarbakar odolaren prezioan ordaindu beharko, serie hartatik sortutako film luzea estreinatu zen Frantzian. Françoisek Back to the Futurerekin (1985) jarraitzen du ametsetan. Parodikoa baina ernagarriki politikoa eta gertukoa den film honetako protagonista erabaki bat hartu beharrean izango da: aita (parlamentarioa eta energia ez oso berriztagarrien defendatzailea) hiltzea Gizadia salbatzeko. Erabateko familia drama atzealde erradioaktibo batekin.
Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
Dosierrak dio “zeharo konfidentziala” dela, eta Hard-boiled-Action-Thriller gisa definitzen du. Wikipediaren arabera azpigenero bat litzateke, zeinak erakusten dituen modu “ikaragarriak, besteak beste, indarkeria, hilketak eta testuinguru erotiko desberdinak, sexu esplizitu bilakatzen direnak normalean”. Katalogoa irekiko dugu, ja-ki-na. Izan ere, hau dio: “Manilatik Busanera, 1.630 miliako zeharkaldia. Merkataritza-ontzi batek gaizkile gaizto eta zitalenak garraiatzen ditu. Infernu bat ur gainean. Ihesbiderik gabea”. Elkarrizketaren lerro bat irakurtzen dugu; obra oso baten estiloa islatzen duten horietakoa: “Jakin al daiteke zergatik zauden beti odolez blai?”. Dosierra ixten dugu. Izan ere, hori pantaila handian ikusi behar da, kriminalak itsasontziaren jabe egingo baitira…
Ez da ideia ona, ez. Nahiz eta Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren Astearen haria (des)eraikitzailea giza haragiaren aldarrikapena izan (gordina, errea, odoltsua, txigortua, ebaki berria edo faisandage momentu doi-doian). Giza haragia, jaki gozo eta elikagarri gisa aurkeztua. Ez, ez da ideia ona zure mamuak baretzeko eta zure bekatuak garbitzeko, Hannibal bezain sibarita ez den hiltzaile bati zure burua jaten uztea. Ez da ideia ona. Nahiz eta zure filmaren zuzendariak Leader eta Oakes izan, beldur onaren bi tipo –Hosts (2020), Gabonetako hardcore puru-purua– baita musikarik onenarena ere, Gibson gitarrentzat lan egiten baitute, eta In Search of Sun taldeko abeslaria da Adam. Ez da ideia ona. Hobe duzu bere azken klipa ikustea, Make Me Crazy.
Alain eta Marie hiriaren kanpoaldean dagoen etxe bat bisitatzen ari dira. Higiezinen agenteak esan die sotoan badagoela zerbait bizitza betiko aldatuko diena. Han aurkitzen dutenarekin liluratuta, etxea erosi eta lekualdatu egin dira. Alainen nagusia eta haren neskalaguna afaltzera gonbidatzen dituztenean, ezkutuan duten sekretua kontatzeko tentazioa sortzen zaie. Baina Mariek, egunero sotoa bisitatzen duenak, erabaki du hobe dela sekretua isilpean gordetzea. Quentin Dupieuxek, aurten filmatu dituen bi filmekin –Fumer fait tousser (2022) da bestea–, gaur egungo fantasiazko zinemagile original, dibertigarri eta pertsonalenetako bat izaten jarraitzen duela erakusten du.
Talde hau, Marek Gandecki zuzendariak sortu zuen 2012an. Abesbatzako kideak mota guztietako ikasketa eta espezializazioetako ikasleak dira: zuzendaritza, musika konposaketa, instrumentu ikasketak, musikaren teoria, jazza eta musika eszenikoa, musika hezkuntza, musika sakratua, etab. Hezkuntzako aurrekari desberdinak izanagatik, kide guztiek badute ezaugarri komun bat: musika egiteko eta abesbatzarako obra berri eta liluragarriak ikasteko grina.
Ohitura zaharrak berreskuratzeko eta arimen gaua ospatzeko festa:
Gazteek antolatutako jolasak. Altzako arimen ibilbidea. Zezen suzkoa. Txokolatada. DJ Bull
Gau Beltzaren beste ekitaldiak: Kalabaza hustuketa tailerra eta Plaza Abordaia! antzerkia
L'isola dei resuscitati morti (2022). Domenico Montixi. Italia-Austria. 20 min
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
+
The Lair (2022). Erresuma Batua. 90 min
Zuzendaritza: Neil Marshall. Ekoizpena: Daniel-Konrad Cooper / Rather Good Films. Ekoizpen eragilea: Neil Marshall, Charlotte Kirk, Samantha Alwinton, Reinhard Besser, Joe Simpson, Phil Rymer, Simon Williams. Gidoia: Neil Marshall. Argazkia: Luke Bryant. Musika: Christopher Drake. Muntaketa: Jeremy Zimmermann. Aktoreak: Charlotte Kirk, Jonathan Howard, Jamie Bamber, Hadi Khanjanpour, Tanji Kibong, Leon Ockenden, Mark Strepan, Cesare Taurasi.Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
+
Mondo cannibale (1980). Espainia-Italia. 90 min
Zuzendaritza: Jess Franco, Franco Prosperi. Ekoizpena: Daniel Lesoeur. Gidoia: Jesús Franco, Jean Rollin. Argazkia: Luis Colombo. Musika: Roberto Pregadio. Muntaketa: Roland Grillon. Aktoreak: Al Cliver, Sabrina Siani, Jérôme Foulon, Lina Romay, Shirley Knight, Antonio Mayans, Anouchka.Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
70eko hamarkada. Mertzenario zakar talde bat, doktore zirikatzaile eta anbiguo bat, kazetari menderaezin bat eta neska temati bat buru dituztela, uharte tropikal batera doaz desagertutako zientzialari ospetsu baten bila. Hala eta guztiz ere, zorigaiztoko horiek ez dakite zerbait izugarria eta naturaz gaindikoa gertatzen ari dela uhartean... Gai izango al dira gure heroiak irakaslea aurkitzeko?
Film labur hau Victoria Eugenia Antzokiko nazioarteko film laburren bi maratoietan ere proiektatuko da (urriak 30 eta 31).
2009an François Descraquesek web serie bat kaleratu zuen. Futurista, baina ez hainbeste. Gaia? Zentralak. Elektrikoak, nuklearrak, termikoak. Arrakasta izugarria izan zuen. Lau denboralditan 52 milioi bisita izan zituen. 2022 honetako irailaren 7an, Europa beldur delarik ez ote duen neguan bainuontzietako ura egurrez berotu behar izango, edo kilowatta adarbakar odolaren prezioan ordaindu beharko, serie hartatik sortutako film luzea estreinatu zen Frantzian. Françoisek Back to the Futurerekin (1985) jarraitzen du ametsetan. Parodikoa baina ernagarriki politikoa eta gertukoa den film honetako protagonista erabaki bat hartu beharrean izango da: aita (parlamentarioa eta energia ez oso berriztagarrien defendatzailea) hiltzea Gizadia salbatzeko. Erabateko familia drama atzealde erradioaktibo batekin.
Duela hamar urte, Taylor doktoreak tribu kanibal baten eskuetan galdu zuen bere familia oihanean. Bere emaztea hil eta irentsi egin zuten, eta eraman egin zuten bere alaba nerabea. Orain Taylorrek haren bila bueltatzea erabaki du, baina berarekin topo egiten duenean bertako erregina bihurtu dela ohartzen da. Mondoen eta kanibalen garai batean, Jesús Francok, Franco Prosperi eta Jean Rollinekin elkarlanean, exploit hau zuzendu du, Cannibals, White Cannibal Queen, La Déesse cannibale eta baita Mondo cannibale 3 izenez ere ezaguna.
Ehiza-hegazkineko pilotua eraitsi dute. RAFeko ehiza-hegazkinekoa (horrek estiloa markatzen du: hau film britainiar bat da). Bunker batean babesten da. Afganistanen gaude. Han ezer ez da dirudiena, beti okerrago baizik. Bunkerra laborategi bat da (zen?). Sekretua, jakina. Errusiarrena (zinemak behar zituen gaiztoak dira berriro). Arma biologikoen laborategi bat. Gas laranja, mostaza gasa, napalm? Inola ere ez; jolasean hasiak dira (ziren) azido nukleikoarekin; honek jarraibide genetikoak jasotzen ditu, eta hain zuzen ere horiek erabili izan dira organismo bizidun guztien (estralurtarrenak barne!) garapenean eta funtzionamenduan. Dog Soldiers (2002), The Descent (2005) eta “Game of Thrones”-en (2011-2019) atal batzuetako gure laguna da zuzendaria. Muturreko ekintza. Gore mugarik gabea.
Dosierrak dio “zeharo konfidentziala” dela, eta Hard-boiled-Action-Thriller gisa definitzen du. Wikipediaren arabera azpigenero bat litzateke, zeinak erakusten dituen modu “ikaragarriak, besteak beste, indarkeria, hilketak eta testuinguru erotiko desberdinak, sexu esplizitu bilakatzen direnak normalean”. Katalogoa irekiko dugu, ja-ki-na. Izan ere, hau dio: “Manilatik Busanera, 1.630 miliako zeharkaldia. Merkataritza-ontzi batek gaizkile gaizto eta zitalenak garraiatzen ditu. Infernu bat ur gainean. Ihesbiderik gabea”. Elkarrizketaren lerro bat irakurtzen dugu; obra oso baten estiloa islatzen duten horietakoa: “Jakin al daiteke zergatik zauden beti odolez blai?”. Dosierra ixten dugu. Izan ere, hori pantaila handian ikusi behar da, kriminalak itsasontziaren jabe egingo baitira…
Ez da ideia ona, ez. Nahiz eta Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren Astearen haria (des)eraikitzailea giza haragiaren aldarrikapena izan (gordina, errea, odoltsua, txigortua, ebaki berria edo faisandage momentu doi-doian). Giza haragia, jaki gozo eta elikagarri gisa aurkeztua. Ez, ez da ideia ona zure mamuak baretzeko eta zure bekatuak garbitzeko, Hannibal bezain sibarita ez den hiltzaile bati zure burua jaten uztea. Ez da ideia ona. Nahiz eta zure filmaren zuzendariak Leader eta Oakes izan, beldur onaren bi tipo –Hosts (2020), Gabonetako hardcore puru-purua– baita musikarik onenarena ere, Gibson gitarrentzat lan egiten baitute, eta In Search of Sun taldeko abeslaria da Adam. Ez da ideia ona. Hobe duzu bere azken klipa ikustea, Make Me Crazy.
Alain eta Marie hiriaren kanpoaldean dagoen etxe bat bisitatzen ari dira. Higiezinen agenteak esan die sotoan badagoela zerbait bizitza betiko aldatuko diena. Han aurkitzen dutenarekin liluratuta, etxea erosi eta lekualdatu egin dira. Alainen nagusia eta haren neskalaguna afaltzera gonbidatzen dituztenean, ezkutuan duten sekretua kontatzeko tentazioa sortzen zaie. Baina Mariek, egunero sotoa bisitatzen duenak, erabaki du hobe dela sekretua isilpean gordetzea. Quentin Dupieuxek, aurten filmatu dituen bi filmekin –Fumer fait tousser (2022) da bestea–, gaur egungo fantasiazko zinemagile original, dibertigarri eta pertsonalenetako bat izaten jarraitzen duela erakusten du.
Talde hau, Marek Gandecki zuzendariak sortu zuen 2012an. Abesbatzako kideak mota guztietako ikasketa eta espezializazioetako ikasleak dira: zuzendaritza, musika konposaketa, instrumentu ikasketak, musikaren teoria, jazza eta musika eszenikoa, musika hezkuntza, musika sakratua, etab. Hezkuntzako aurrekari desberdinak izanagatik, kide guztiek badute ezaugarri komun bat: musika egiteko eta abesbatzarako obra berri eta liluragarriak ikasteko grina.